بسم الله الرحمن الرحیم

همه مخلوقات،بندۀ خدایند
(إنّ کلّ من فی السّماوات والأرض إلّاءاتی الّرحمن عبدا؛لّقد أحصئهم و عدّهم عدّا)
تمام کسانی که درآسمانها وزمین هستند ،بندۀ اویند!خداوندهمۀ آنها رااحصارکرده ،وبه دقّت شمرده است!ََِ»
انسان باید به حکم عقل،بندگی خداوند رابپذیرد. ما انسان ها عاشق کمال هستیم ونیازمند رشد وتربیت،وخداوند نیزجامع تمام کمالات وربّ همه هستی است.اگربه مهرومحبّت نیازمندیم اورحمان ورحیم است واگرازآینده دورنگرانیم،اوصاحب اختیا رومالک آن روزاست.پس چرا به سوی دیگران برویم؟!عقل حکم می کند که تنها باید اوراپرستید وازاوکمک خواست .نه بنده هوی وهوس خود بود ونه بنده زرو زوردیگران.
آیت اللّه العظمی بهجت رحمه اللّه درباره بندگی واطاعت خداوندمی فرماید:«خداشناس،مطیع خدامی شود وسروکاربااو دارد،وآنچه می داند موافق رضای اوست،عمل می نماید؛ودر آنچه نمی داند،توقف می نماید تا بداند،و آن به آن،استعلام می نماید،…عملش،از روی دلیل؛ توقفش از روی عدم دلیل[است.]ایا ممکن است بدون سلاح اطاعت خدای متعال،قادر باشیم این قافله را به سلامت از این رهگذر پر خطر،به مقصد برسانیم؟»
امام علی با خداوند می فرماید:«إلهی کفی لی عزّاً أن أکون لَکَ عَبداً،و کفی بی فخراً أن تکونَ لی رَبّاً؛الهی!همین عزّت مرا بس که بنده تو هستم و همین افتخار مرا بس که تو خداوندگار من هستی.»

گردآورنده:زیبا مهدوی نیا